Համեմատել պարսկերեն, արաբերեն առումով կարողությունը

نویسنده : دکتر محمود حسابی

در تاريخ جهان، هر دوره‌اي ويژگي‌هايي داشته است. Պատմության սկզբում մարդիկ տոհմային կյանք են ունեցել, և դա լեգենդների դարաշրջանն էր. Գյուղատնտեսության առաջացումից հետո սկսվել է գյուղական բնակեցման և ուրբանիզացիայի շրջանը. Այնուհետև եղավ նվաճումների դարաշրջանը և այնպիսի մեծ թագավորությունների ձևավորում, ինչպիսիք են Աքեմենյան և Ալեքսանդր թագավորությունները և Հռոմեական կայսրությունը:. پس از آن، دوره هجوم اقوام بربري بدين کشورها و فروريختن تمدن آن‌ها بوده است. سپس دوره رستاخيز تمدن است که به نام رنسانس شناخته شده است. تا آن دوره ملل مختلف داراي وسايل کار و پيکار يکسان بودند. مي‌گويند که وسايل جنگي سربازان رومي و بربرهاي ژرمني با هم فرقي نداشته و تفاوت تنها در انضباط و نظم و وظيفه‌شناسي لژيون‌هاي رومي بوده که ضامن پيروزي آن‌ها بوده است. همچنين وسايل جنگي مهاجمين مغول و ملل متمدن چندان فرقي با هم نداشته است.

از دوران رنسانس به اين طرف، ملل غربي کم‌کم به پيش‌رفت‌هاي صنعتي و ساختن ابزار نوين نايل آمدند و پس از گذشت يکي دو قرن، ابزار کار آن‌ها به اندازه‌اي کامل شد که ملل ديگر را ياراي ايستادگي در برابر حمله آن‌ها نبود. هم‌زمان با اين پيش‌رفت صنعتي، تحول بزرگي در فرهنگ و زبان ملل غرب پيدا شد؛ زيرا براي بيان معلومات تازه، ناگزير به داشتن واژه‌هاي نويني بودند و کم‌کم زبان‌هاي اروپايي داراي نيروي بزرگي براي بيان مطالب مختلف گرديدند.
Հաջորդականությունը կարդալ այս հաղորդագրությունը »

مولوی – مولانا و پان ترک ها

Հասցե բնօրինակը հոդվածը

Syed Haider Trkystha համահայկական կոչվում է հնացած ,Claims ից ոչ բարեկեցության եւ Rumi հայ-թուրքական լինելով, որ մենք ստանում ենք այն այստեղ. Իհարկե, մենք ունեցել է այն նույն Իրանի Իրանի ժողովուրդը (Ընդգրկումը իրանական լեզուներով եւ բարբառներով, ինչպիսիք են Sogdian եւ դուռը (պարսկ) Իսկ BS եւ Pashto, քրդերեն եւ Լոռու այլն). Համահայկական Trkysthayy այլ պահանջները վերջին անգամ հետ Maulana է եղել. Այնպես որ, ես գրել այս հոդվածը պետք է պատասխանել համաժողովրդական Trkystha. این مقاله‌ی فارسی در واقع یک فشرده از یک مقاله مفصل به زبان انگلیسی است که به تازگی نوشتم:

A Study about the Persian Cultural Legacy and Background of the Sufi Mystics Shams Tabrizi and Jalal al-Din Rumi

http://sites.google.com/site/persianpoetrumi/a-study-on-the-persian-poet/PersianPoetRumi.pdf?attredirects=0&d=1

http://www.azargoshnasp.net/Pasokhbehanirani/PersianPoetRumi.pdf

http://www.archive.org/download/AStudyAboutThePersianCulturalLegacyAndBackgroundOfTheSufiMystics/PersianPoetRumi.

و به صورت ه-ت-م-ل

http://www.azargoshnasp.net/Pasokhbehanirani/PersianPoetRumi.htm

خلاصه این مقاله‌ی فارسی:

حدود نود و هشت تا نود و نه درصد اشعار مولانا فارسی هست و از مابقی اغلب عربی هستند. مولانا اشعار یونانی هم دارد (حدود کمتر از یک درصد آثار مولانا یونانی/ترکی است که این ابیات غالبا به طور ملمع (یک بیت فارسی و یک بیت ترکی/یونانی) آورده شده است. اما داشتن چنین ابیاتی به این معنی نیست که یونانی(رومی)/ترکی باشد. در کل خود پسر مولانا(رومی=یونانی) اعتراف میکند که ترکی و رومی را خوب نمیداند و در فارسی و تازی مهار است. همچنین در مناقب افلاکی و اشعار مولوی، طعنه های زیادی به ترکان و اغوزان زده شده است و آنها به عنوان یک قوم بیگانه معرفی شده‌اند. زبان فارسی دری به قول ابن ندیم مرکزش از بلخ است و همچنین یادآوری میشود که اصلیت مولانا از وخش تاجیکستان بنابر تحقیقات اخیر است و نه از بلخ. مولانا از شاهنامه بهره بسیار برده است و نامهای رستم و اسفندیار و بسیاری از بزرگان دیگر شاهنامه در شعرهایش دیده میشود. شمس تبریزی هم ترک نبود. ایشان مذهب شافعی داشتند و در زمان شمس تبریزی ، زبان تبریز ترکی نبود. برای نمونه بنگرید به کتاب سفینه ی تبریزی که نمونه هایی از زبان تبریز را در خورد آورده است زیر عنوان “زبان تبریز” و این کتاب در دوران ایلخانیان پس از شمس تبریزی تالیف شده است.
Հաջորդականությունը կարդալ այս հաղորդագրությունը »

معرفی کتاب «پان ترکیسم ایران و آذربایجان»

«پان ترکیسم ایران و آذربایجان» پژوهشی است در تاریخ و فرهنگ ایران و آذربایجان و ریشه‌های اندیشه‌ی پان‌ترکیسم. پان‌ترکیسم، بازگوکننده‌ی آرزوهای گویندگان آن است. اندیشه ای که تنها برپایه‌ی زور و پیروی از سیاست « زیان کسان از پی سود خویش»، شاید امکان تحقق آن، که نه در عالم واقع، بلکه در عالم ذهن، امکان‌پذیر است. در این کتاب کوشش شده است که با بهره گیری از تازه ترین پژوهش های تاریخی و فرهنگی و استفاده از معتبرترین دانش نامه های جهانی پس از پرداختن به تاریخ، زبان و فرهنگ کهن ایران و بخش آذربایجان -از آغاز تا کنون-، اندیشه‌ها و نظریه های پان ترکیسم مورد بازگویی و بررسی قرار گیرد.
Հաջորդականությունը կարդալ այս հաղորդագրությունը »

حدود آذربایجان در نقشه های تاریخی

Նախկինում Ադրբեջանի Հանրապետության կողմից հայտարարվում էր միացյալ թուրքական պետության և Ադրբեջանի ազգի գոյության մասին, և այդ կեղծիքի ծավալն օրեցօր ավելանում է պանթուրքիստական ​​խմբավորումների կողմից։.

Ըստ այս պնդման՝ թուրք ազգը միասնական է, شامل دو بخش جمهوری آذربایجان فعلی و آذربایجان حقیقی ایران بوده است که پس از قرار داد ترکمانچای توسط ایران و روسیه به دو بخش تجزیه شدند و مطابق با این نظر ,کشور کنونی آذربایجان و آذربایجان ایران دو بخش از یک کشور تاریخی هستند که توسط ایرانیان اشغال شده بودند و لازم است قسمتهای آن باردیگر به یکدیگر ملحق شوند .

در ادامه ی این مطلب مجموعه ای از نقشه های تاریخی برای رد این ادعا و دانستن حدود و نامهای تاریخی آذربایجان به صورت فایل متنی نمایش داده می شود .پس از دریافت فایل برای دیدن جزییان بیشتر از امکان بزرگنمایی بهره گیرید

تدوین از آذرگشنسپ

تصاویر از این نشانی برداشته شده است همینطور در انتهای این مطلب سه نقشه ی مربوط به قرن نوزدهم موجود است .
دانلود فایل متنی نقشه های تاریخی و آذربایجان

"قیاس الغتین" Navaei ոչ գիտելիքների բազան

“համեմատ Alghtyn” Navaei ոչ գիտելիքների բազան.

Մեկը պանթուրքիզմի ցանկացել է գրքի “համեմատ Alghtyn” Navaei է թուրքական եւ դրանով պնդում է, որ վերադաս պարսկերեն:! Մենք նայեց թարգմանության գրքի անգլերեն (Քանի որ դա մի մեռած լեզու Chagatai թուրքական եւ թուրքերեն լեզուներով (եւ բարբառներ) Թուրքական եւ թուրք Ադրբեջանը մեծ տարբերություն).

Այս օրագրում մենք կարդում Shahrbaraz:

Շուրջ 510 տարի առաջ (878 x / 1499 / 905 BC) Nizamuddin Ամիր Ալիշեր Navoi heravi (In English «երկրային» եւ թուրքական «ձայնային» էր Գրիչ անունը), Հայտնի թուրք բանաստեղծ եւ Sokhandan նախարարը ից Herat (Իսկ անցյալ տարվա 907 AH / 879 / 1501)، در سال‌های پایانی عمر خود کتابی نوشت به زبان ترکی چَغَتایی به نام «محاکمة اللُغتَین» به معنای «داوری میان دو زبان» که در آن کوشید ثابت کند زبان ترکی بر زبان پارسی برتری دارد. Ցավոք, դա, կարծես, Brtrpndaran արձակուրդի Hmhtrkangaran (պանթուրքական) Է 500 տարիների ընթացքում, եւ դեռ ոչ մի առաջընթաց, ինչպես նաեւ ձայնային փաստարկների համար գերազանցությունը թուրքերենից անգլերեն կրկնելու.

Անգլերեն տարբերակը գրքի ստացել է փորձել, «Ռոբերտ երկակի" (robert DEVEREUX) Լեյդեն Տպել (Լեյդեն) Է Նիդեռլանդներում 1966 թ.-ին, / 1345 Ave.. Duplex ներդրումը ունի, հետաքրքիր Բանն այն է, որ մասն է բերել Անգլերեն:

هر زبان‌شناس امروزی که مقاله‌ی نوایی را بخواند نتیجه می‌گیرد که نوایی برهان ضعیفی ارائه کرده است زیرا استدلال اصلی وی آن است که در زبان ترکی واژه‌هایی هست که معادل دقیق پارسی ندارند و بنابراین پارسی زبانان باید از همان واژه‌های ترکی استفاده کنند. این عصای نی‌ین برای تکیه کردن سست و ضعیف است زیرا در حقیقت تنها زبان‌های کمیاب هستند که وام‌واژه ندارند. به هر حال، زیبایی زبان و برتری آن به عنوان رسانه‌ی ادبی کمتر به اندازه‌ی دامنه‌ی واژگان و پاکی و خالصی واژه‌ها و ریشه‌شناسی آنها بستگی دارد. بلکه بیشتر به خوش‌نوایی، توانایی بیان و چکش‌خواری [=انعطاف] واژه‌هاست. [تاکید از شهربراز] افزون بر این، حتا اگر بخواهیم نظر نوایی را نظر معتبری بپذیریم، وی خودش با به کار بردن، بی‌شک ناآگاهانه‌ی، واژه‌های فراوان غیرترکی برای ریشخند کردن زبان پارسی و نیاز پارسی‌زبانان به وام‌گیری واژه‌های ترکی، برهان و ادعای خویش را زیر سؤال می‌برد و نابود می‌کند. نویسنده از واژه‌های به کار رفته در متن نوایی شمارشی نکرده است اما تخمین محافظه‌کارانه‌اش این است که دست کم نیمی (۵۰٪) از واژه‌هایی که نوایی [برای نگارش کتابش] به کار برده در اصل یا عربی اند یا پارسی.
Հաջորդականությունը կարդալ այս հաղորդագրությունը »

“համեմատ Alghtyn” Navaei ոչ գիտելիքների բազան

“համեմատ Alghtyn” Navaei ոչ գիտելիքների բազան.

Մեկը պանթուրքիզմի ցանկացել է գրքի “համեմատ Alghtyn” Navaei է թուրքական եւ դրանով պնդում է, որ վերադաս պարսկերեն:! Մենք նայեց թարգմանության գրքի անգլերեն (Քանի որ դա մի մեռած լեզու Chagatai թուրքական եւ թուրքերեն լեզուներով (եւ բարբառներ) Թուրքական եւ թուրք Ադրբեջանը մեծ տարբերություն).

Այս օրագրում մենք կարդում Shahrbaraz:

Շուրջ 510 տարի առաջ (878 x / 1499 / 905 BC) Nizamuddin Ամիր Ալիշեր Navoi heravi (In English «երկրային» եւ թուրքական «ձայնային» էր Գրիչ անունը), Հայտնի թուրք բանաստեղծ եւ Sokhandan նախարարը ից Herat (Իսկ անցյալ տարվա 907 AH / 879 / 1501)، در سال‌های پایانی عمر خود کتابی نوشت به زبان ترکی چَغَتایی به نام «محاکمة اللُغتَین» به معنای «داوری میان دو زبان» که در آن کوشید ثابت کند زبان ترکی بر زبان پارسی برتری دارد. Ցավոք, դա, կարծես, Brtrpndaran արձակուրդի Hmhtrkangaran (պանթուրքական) Է 500 տարիների ընթացքում, եւ դեռ ոչ մի առաջընթաց, ինչպես նաեւ ձայնային փաստարկների համար գերազանցությունը թուրքերենից անգլերեն կրկնելու.

Անգլերեն տարբերակը գրքի ստացել է փորձել, «Ռոբերտ երկակի" (robert DEVEREUX) Լեյդեն Տպել (Լեյդեն) Է Նիդեռլանդներում 1966 թ.-ին, / 1345 Ave.. Duplex ներդրումը ունի, հետաքրքիր Բանն այն է, որ մասն է բերել Անգլերեն:

هر زبان‌شناس امروزی که مقاله‌ی نوایی را بخواند نتیجه می‌گیرد که نوایی برهان ضعیفی ارائه کرده است زیرا استدلال اصلی وی آن است که در زبان ترکی واژه‌هایی هست که معادل دقیق پارسی ندارند و بنابراین پارسی زبانان باید از همان واژه‌های ترکی استفاده کنند. این عصای نی‌ین برای تکیه کردن سست و ضعیف است زیرا در حقیقت تنها زبان‌های کمیاب هستند که وام‌واژه ندارند. به هر حال، زیبایی زبان و برتری آن به عنوان رسانه‌ی ادبی کمتر به اندازه‌ی دامنه‌ی واژگان و پاکی و خالصی واژه‌ها و ریشه‌شناسی آنها بستگی دارد. بلکه بیشتر به خوش‌نوایی، توانایی بیان و چکش‌خواری [=انعطاف] واژه‌هاست. [تاکید از شهربراز] افزون بر این، حتا اگر بخواهیم نظر نوایی را نظر معتبری بپذیریم، وی خودش با به کار بردن، بی‌شک ناآگاهانه‌ی، واژه‌های فراوان غیرترکی برای ریشخند کردن زبان پارسی و نیاز پارسی‌زبانان به وام‌گیری واژه‌های ترکی، برهان و ادعای خویش را زیر سؤال می‌برد و نابود می‌کند. نویسنده از واژه‌های به کار رفته در متن نوایی شمارشی نکرده است اما تخمین محافظه‌کارانه‌اش این است که دست کم نیمی (۵۰٪) از واژه‌هایی که نوایی [برای نگارش کتابش] به کار برده در اصل یا عربی اند یا پارسی.
Հաջորդականությունը կարդալ այս հաղորդագրությունը »

پان ترکیسم و ایران

Nasyvnalyty ողողում սահմանել շարժումների Օսմանյան Թուրքիայում Առաջին համաշխարհային պատերազմի համընկավ փլուզման կայսրության հետագա տարիներին է, որ կարգավորել է առաջանալու նոր հանրապետության ,ایران را که خود در تلاش تبدیل به یک دولت -ملت جدید تحولات مشابهی را تجربه می کرد در معرض یک توان آزمایی جدی قرار داد .چرا که این فعل و انفعال ناسیونالیستی که می توان تحت عنوان کلی «پان ترکیسم»از آن یاد کد بخشی از چیستی خود را در نفی هویت تاریخی ایران و بویژه زیر سوال بردن هویت ملی ترک زبانهای ایرانی جستجو می کرد

واکنش ایرانیان و بویژه ایرانیان آذربایجانی در قبال این پدیده که خود در شکل گیری ناسیونالیسم ایران معاصر تاثیری دیرپا برجای نهاد از جمله دیگر مضامینی است که در این کتاب مورد بررسی قرار گرفته است

پان ترکیسم و ایران بقلم کاوه بیات به بررسی روند شکل گیری ترکگرایی و دلایل ورود آن به میهنمان می پردازد و مشتمل بر دو بخش است : بخش نخست مقدمه ای است بر چگونگی پیدایش «همه ترک انگاری» همراه با تحلیلهای شخصی نویسنده از نحوه ی شکل گیری این حرکت و دلایل برآمدن آن و بخش دوم مجموعه ضمایم و مستنداتی است که از منابع گوناگون جمع آوری شده و به خوبی سیر تحول این جریان را نشان می دهد

این اثر صرفا با توجه به شرایط خطیر کنونی میهنمان و لزوم شناخت هرچه بیشتر جریانات جدایی خواه و تجزیه طلب و با این امید که اسناد ارایه شده بتوانند درک بهتری را نسبت به ریشه های جریانات پانترکیست کنونی ممکن سازند ,تهیه شد

محتویات این کتاب به طور کامل از روی نسخه ی اصلی برداشته شده و اگر در بخشهایی توالی صفحات به چشم نمی خورد صرفا میان صفحات نانوشته ای است که در اینجا نیامده است

همچنین هم میهنان در نظر داشته باشید که ارایه این کتاب (ودیگر کتابهای بخش کتابخانه) به معنای پذیرش همه ی آرای نویسنده (در این مورد مشخصا مقوله ی ناسیونالیسم ایرانی) نیست و تکیه بیشتر بر روی اسناد ارایه شده توسط ایشان است.

دریافت فایل به حجم پانزده مگابایت:

لینک نخست__ لینک دوم__ لینک اس اس ال

Պանթուրանականության, Իրանի թլպատման և բաժանման ռազմավարություն

نویسنده : دکتر حمید احمدی

Հասցե բնօրինակը հոդվածը

در همین ارتباط : WikiLeaks-ի փաստաթղթերի բացահայտումը և Մոսադի հրամանատար Դագանի՝ ազգայնականներին աջակցելու խնդրանքը,بلوچ و آذری جیروسلم پست , گاردین

در مورد وظايف و برنامه‌هاي پان‌تركيست‌ها در دوران جديد پس از جنگ سرد و استقلال كشورهاي آسياي ميانه و قفقاز، بحث‌هاي زيادي در محافل پان‌تركيستي در داخل تركيه، در جمهوري آذربايجان و خارج از اين مناطق صورت گرفته است. اما هيچ‌كدام از اين بحث‌ها به اندازه پيشنهادات صبري بدرالدين براي پان‌تركيست‌ها جذابيت نداشته است. مي‌توان پس از ضياءگوك آلپ، بدرالدين را مهم‌ترين ايدئولوگ جريان پان‌تركيستي دانست. او در يكي از مقالات بسيار مهم خود كه در برگيرنده استراتژي پان‌تركيست‌ها براي دستيابي به وحدت تركيه، قفقاز، مناطقي از ايران، افغانستان و كليه جمهوري‌هاي آسياي ميانه و بخش‌هاي شرقي چين است، ضمن نگاهي به گذشته پان‌تركيسم، مي‌گويد كه تا سال 1991 (فروپاشي شوروي)، پان‌تركيسم تنها به عنوان يك ايدئولوژي وجود داشت اما پس از آن، اقدام‌هاي عملي براي آغاز مرحله نهادي جنبش پان‌تركيسم آغاز شد. تشكيل «مجمع خلق‌هاي ترك» (TPA ) با شركت‌ كشورهاي ترك زبان تركيه، قفقاز، كشورهاي آسياي ميانه و گروه‌هاي ترك‌ زبان ساير كشورها، نخستين گام در اين جهت بود. اين مجمع جلساتي را هر سال در پايتخت‌هاي كشورهاي مذكور تشكيل داد، در آن مسايل جهان ترك به بحث گذاشته مي‌شود. خلاصه استراتژي آينده‌ي پان‌تركيسم، آن‌گونه كه توسط بدرالدين مطرح شده است، به شرح زير است:

Հաջորդականությունը կարդալ այս հաղորդագրությունը »

تحریف کتاب «زبان ترکی در ایران» کسروی از ترجمه پروفسور ایوان سیگل

نشانی مقاله ی کامل

نویسنده : دکتر علی دوستزاده

یکی از پان‌ترکیستها در یک فروم ضدایرانی یک مقاله‌ای از احمد کسروی را درج کرد که در آن بریدگی و تحریف آشکار دیده میشود. مقاله‌ی تحریف شده‌ی پان‌ترکیستی را پیوست با ترجمه‌ی صحیح ان از یک محقق آمریکایی قرار دادیم.

مقاله را یک محقق آمریکایی به نام پروفسور ایوان سیگل (استاد دانشگاه آمریکا در ریاضی و همچنین خاورمیانه‌شناس برجسته) ترجمه کرده است.

مقاله‌ی ترجمه‌ی انگلیسی در اینجا هست:

www.oocities.com/evan_j_siegel/IranTurk/IranTurk.html

و در یک فصل‌نامه‌ی جمهوری آذربایجان آن مقاله چاپ شده است:

This article was originally published in the The Journal of Azerbaijani Studies (vol. 1, no. 2, 1998).

حالا یک بررسی در رابطه با بریدگی‌های ترجمه‌ی تحریف‌گرانه و ترجمه‌ی محقق آمریکایی انجام دهیم:

در ترجمه‌ی تحریف‌گر آمده است:

در میان روستاهائی كه عادتاً فارسی صحبت میكنند، اكثر شهرها مانند تهران، شیراز، قزوین و همدان با روستاها یا ایلات تركی زبان احاطه شده اند

اما در ترجمه‌ی انگلیسی، این نکته آمده است:

the villages in which the inhabitants speak Persian, one sees villages in which the people speak Turkish, և many Persian cities, such as Tehran or Shiraz or Qazvin or Hamadan, are surrounded on all sides by Turkish villages or tribes

این نشانگر یک تحریف واضح است. ترجمه‌گر پانترکیست نخواسته ذکر کند که کسروی شهرهای قزوین و همدان را پارسی‌زبان خوانده است. برای همین “پارسی‌زبان” را از صفت این شهرها حذف کرده است و این اولین نمونه آشکار مغرض بودن مترجم پان‌ترکیست است.

در مقاله‌ی پان‌ترکیستی، بدبینی مردم آذربایجان نسبت به زبان ترکی نیامده است. در حالیکه کسروی میگوید:

As for the Iranians, even those who speak Turkish claim that it is a foreign language which had penetrated their country during times of Turkish and Mongol rule and had spread and become popular at sword-point.

یعنی کسروی میگوید:

Հաջորդականությունը կարդալ այս հաղորդագրությունը »

Սկյութների և Ռոստամի թուրքերի մասին !

Ըստ պատմական փաստաթղթերի՝ մ.թ. 7-րդ և 8-րդ դարերում մինչև մ.թ. 2-րդ դարը Ալթայի թուրքերը ոչ մի այլ տեղ չեն եղել, բացառությամբ Չինաստանի հյուսիսում և Գոբի անապատում: Ասորեստանը և նույնիսկ Ասիայի արևմտյան մասերը ներխուժում են Միջերկրական ծով: Ափ.

وانگها تنها در قرن دوم بعد از ميلاد بود كه تركان از صحراهاي شمال چين به اسياي ميانه هجوم اوردند و جنگهاي حماسي شاهنامه ملهم از دفاع ايرانيان دوران اشكاني در برابر يورش تركان به مرزهاي انسوي جيحون است.رستم كه خود از نژاد سكاها و ساكن سكستان و يا سيستان است در اين جنگها دلاوريها از خود نشان مي دهد.فردوسي در شاهنامه اين همه را به نظم در اورده است.

______________________________________________________

نشانی اصلی مقاله

صفحه ی مربوط به سکاها در آذرگشنسپ

از بلاگ فردا: مرگ کورش و ملکه تومروس ملکه ی قلابی پان ترک ها

دوست گرامي‌مان آقاي «……» ضمن پيام خود، مقاله‌اي را معرفي كرده‌اند كه در آن، «رستم» پهلوان حماسي ايران، «ترك» دانسته شده است نويسنده‌ي اين مطلب مضحككه از پان‌تركيست‌هاي نام‌دار است[Hussein մի Այսբերգ God] و به دروغ خود را «دكتر» ناميده استاز آن رو كه قوم ترك (به مفهوم شاخه‌اي از نژاد زرد؛ و نه ايرانيان آذري) فاقد هر گونه شخصيت و شهره‌ي علمي و هنري و فرهنگي است،‌ بسيار كوشيده است كه مفاخر و شخصيت‌هاي نام‌دار ايراني و غيرايراني را ترك‌تبار جلوه دهد و نام و افتخار آنان را به سود نژاد زرد و قوم ترك مصادره نمايد؛ افرادي مانند نظامي گنجوي، ابوريحان بيروني، بابك خرم‌دين، و اينك: Ռոստամ Դոստան! نويسنده‌ي پان‌تركيست اين مقاله‌ي مضحك، نخست از طريق «نسب شناسي» (!) براي رستم، خانداني ترك مي‌سازد و نياي‌اش را فردي به نام «تورك» معرفي مي‌كند و سپس، گويي كه از نزديك با رستم دوستي و مراوده داشته است، مي‌نويسد: «رستم‌ به خوبي‌ مسلط‌ به‌زبان‌ تركي‌بود و چون‌ زبان‌ مادري‌اش‌ بود آن را با سلاست‌ كامل‌ حرف‌ مي‌ زد»!!! اما نمي‌دانم كه چگونه مي‌توان براي فردي اسطوره‌اي چون رستم كه ماهيتي تاريخي ندارد، نسب‌نامه درست كرد و آدرس آباء و اجدادش را به دست آورد و حتا از سلاست زبان‌اش سخن گفت؟!! آخر، ساده‌لوحي و خودفريبي تا چه حد؟ … نويسنده‌ي مذكور، در ادامه‌ي همين بحث مي‌نويسد: «در كتاب‌بندهش‌نسب‌ رستم‌ به‌ همين‌تورك‌مي‌رسد». اما اين ادعا، دروغ و ياوه‌اي محض است و چنين سخني در كتاب پهلوي «بن‌دهش» وجود ندارد. نژادپرستان پان‌تركيست به سبب انحطاط عميق اخلاقي خود، هيچ گاه از دروغ‌گويي ابايي نداشته‌اند.
نويسنده، سپس مي‌كوشد كه قوم «سكا» راكه ظاهراً اسطوره‌ي رستم متعلق به آنان بوده است«ترك» جلوه دهد. اما براي اثبات اين ادعاي خود، هيچ گونه سند صريح و معتبري را نمي‌تواند ارائه كند و تنها كاري كه از دست‌اش بر‌مي‌آيد، آن است كه نام چند نويسنده‌ي پان‌تركيست تركيه‌اي بي‌سوادتر از خود را رديف كند و بگويد كه چون اين عده، سكاها را ترك دانسته‌اند (كه البته حقيقت اين ادعا نيز مشخص نيست)، پس سكاها قطعاً ترك هستند!! … چنين است استدلال و منطق جماعت پان‌تركيست.
بايد اين نكته را يادآوري كنم كه امروزه در آريايي بودن سكاها جاي هيچ گونه شك و ترديدي نيست و اين حقيقت، از بررسي نام‌ها، زبان بازمانده (ختني-واخی)، اساطير و اديان اين قوم به خوبي بر مي‌آيد.
Հաջորդականությունը կարդալ այս հաղորդագրությունը »