Rumi est turc et n'a quitté l'Iran que depuis quelques jours!

نشانی این مقاله

Molvi et panturquistes

Pan Turkan et un quatrain de Rumi

Shams Tabrizi et Jalal al-Din Rumi

Une réponse à l'article "Maulana est turque et n'a quitté l'Iran que depuis quelques jours"

Il y a quelques jours, par hasard, je suis tombé dans un sanctuaire érigé pour commémorer l'année de Maulana Jalaluddin Mohammad Balkhi, célèbre mystique et poète iranien.. J'ai lu un article écrit par un homme nommé "Saeed Nasfi" qui affirmait que “Rumi est turc et n'a quitté l'Iran que depuis quelques jours”. Je n'ai pas vu de date en haut ou en bas du message donc je ne sais pas quel âge a ce message.

Toute l’affirmation selon laquelle Maulana Jalaluddin Mohammad Balkhi est un Turc est si sans fondement et ridicule qu’elle fait rire un poulet cuit sur la table.. Mais de telles affirmations doivent recevoir une réponse adéquate et raisonnable afin que les ignorants n'y croient pas..

Ceci est l'adresse écrite par M. Saeed Nasfi:
http://www.mowlanayear.ir/persian/note/150.html

En réponse à cette affirmation, M. « Dr. Hasan Ali Peshahang » a envoyé un article à ce fil avec le titre “Pourquoi les pan-turcs tentent-ils de présenter Molavi comme un Turc ?” à cette adresse:
http://www.mowlanayear.ir/persian/note/261.html

J'ai également décidé de donner une réponse à M. Saeed Nasfi sur la base des propres poèmes de Rumi.. D'une part, il écrit en citant la poésie de Rumi:
Cher Monsieur. Au lieu d'accepter les conseils du Seigneur de Balkh, vous avez agi contre eux.. Jazrat Molana dit…
Tu es venu pour te connecter ———- Tu es venu assaisonner la paille

Mais d'un autre côté, il fait de son mieux pour découvrir qui est Rumi. (identité) séparez-le et présentez-le comme Turc sans présenter aucune preuve solide et justifiée.

On raconte qu'un jour, le mollah Nasreddin marchait dans la rue et a menti en disant qu'ils offraient du Nazri dans la rue Ash.. Certaines personnes ont cru et ont couru dans la rue. Il n'a pas fallu longtemps pour que le mollah lui-même le croie et commence à courir.. Ne dites pas qu'ils proposent vraiment de la nourriture. Les panturquistes se sont tellement répétés de telles affirmations qu’ils croient eux-mêmes que Maulana Jalaluddin Mohammad Balkhi est un Turc. (Ou comme on dit “تورک”) ont été.

در اینجا به بررسی نوشته‌ی آقای سعید نسفی می‌پردازم و درباره‌ی ادعاهای ایشان توضیح‌هایی می‌دهم:
طوریکه در ترکستان افغانستان همه ترکی زبانان به عین شکل زبان دومی‌شان دری می‌باشد.
Rumi parlait le turc ouzbek chez lui et il considérait le tadjik comme excellent, comme le montrent ses poèmes, et il possède de nombreux poèmes turcs..

۱) Où est le Turkestan Afghanistan ?
۲) Il n’y a aucune preuve que Rumi parlait turc à la maison (Que diriez-vous d'une version ouzbek de celui-ci ?). Peut-être que ce seul verset de Rumi lui-même dans Diwan Shams suffit pour répondre.:
Tu es turc et je ne suis pas turc —— Je sais que l'eau est en turc “Dormir”

در هیچ یک از تذکره‌های ادبی معتبر یا زندگی‌نامه‌های مولانا که در طول ۷۰۰ سال پس از مرگش نوشته شده هیچ نشانی از ترک بودن و به ترکی صحبت کردن وی در خانه نیست. Dans le livre « Manaqib al-Arifin » écrit par Shamsuddin Ahmad Aflaki, l'un des étudiants de Rumi, une telle chose n'existe pas.. Habituellement, les gens utilisent leur langue maternelle pour jurer lorsqu'ils sont en colère.. À Manaqib al-Arifin, Maulana l'a maudit à plusieurs reprises “la grotte de ma sœur” On entend dire que c'était l'une des insultes du peuple persan du Khorasan..
Chaque fois que Maulana mentionne Balkh et Khorasan, il est enthousiaste:

La maîtresse était arrangée pour que le vent souffle ainsi ———— L'incrédulité de chacun est devenue foi, qu'il en soit ainsi
Shamsul Haq Tabrizi suffit pour apprendre —————— Tabriz est devenu Khorasan jusqu'à ce que le vent souffle comme ça

De Sepahan, Hedjaz et Irak ————– Devenez le poète de ce mois du Khorasan

C'est cool quand toi et moi sommes assis sur le porche —- Dans deux rôles et de deux manières, ma vie et toi ne faites qu'un
C'est encore plus surprenant que toi et moi soyons ici au même coin —- En même temps, toi et moi allons en Irak et au Khorasan

Ou après quelques vers arabes, il dit:
پارسی گو گرچه تازی خوش‌تر است ——— عشق را خود صد زبان دیگر است
پارسی گوييم هين تازی بهل ————- هندوی آن ترك باش ای آب و گل

مسلمانان مسلمانان زبان پارسی گويم ———– كه نبود شرط در جمعی شكر خوردن به تنهایی

۲) قومی به نام اوزبک در زمان مولانا وجود نداشته که مولانا از میان آنان باشد. اوزبک‌ها (در اصل اوز بیگ = اغوز بیگ = اغوز بزرگ) Et leur dynastie, Shibanian et Shibak Khan, s'est formée au moins 200 ans après la mort de Rumi..

۳) Nous n'avons pas de langue appelée tadjik. Le tadjik est contre le turc et veut dire iranien. Les mêmes personnes que les panturquistes appellent aujourd'hui “فارس” ils disent. Les Tadjiks au Tadjikistan et les Afghans en Afghanistan parlent et écrivent le persan. Tout comme nous n’avons pas de langue appelée canadienne ou américaine, mais ces deux pays parlent anglais.. La langue maternelle de Rumi est le persan, comme il l'a lui-même déclaré dans tous ses écrits.. Et lui-même est l'un des plus grands poètes de la langue persane..

Le quatrième est que Rumi “De nombreux poèmes turcs” n'a pas. در میان بیش از ۳۰۰۰ غزل در «دیوان کبیر» یا همان «دیوان شمس» شاید کمتر از ده غزل به زبان ترکی وجود داشته باشد. اشعار عربی مولانا به مراتب از شعرهای ترکی او بیشتر است. Avec cet argument, Rumi est plus arabe que turc. Parce qu'il priait en arabe à la maison et à la mosquée.
il dit:

Turc, tout le monde devrait être turc, le tadjik devrait être tadjik ———– Je serai turc pendant une heure et tadjik pendant un moment

Il semble que le seul moment tadjik de ses couilles soit son écriture de poésie et c'est tout..
Ce verset parle “turc” est et “tadjik” Ne pas être turc et parler tadjik. Cela signifie un comportement et non un discours. Nous parlons en persan “paternité” یا “masculiniser” Cela signifie un comportement paternel ou masculin. Dans ce verset, Rumi dit que les Turcs se comportent toujours comme des Turcs.. Tadjiks (ایرانیان) Ils se comportent toujours comme un Tadjik. Mais parfois j'agis comme des Turcs et parfois comme des Iraniens. Comme il est dit dans Masnavi:
Je me suis plaint à n'importe quelle foule ———— Je suis devenu une paire d'heureux et de tristes
N'importe qui, selon mes soupçons, est devenu mon ami ———- وز درون من نجست اسرار من

در بیت مورد اشاره مراد از ترک نیز ترکان فرارود (ماوراءالنهر) است نه ترکان کشور جدیدی به نام ترکیه یا ترک زبانان امروزی. Pour plus d'explications, je dois citer cet autre verset de Rumi qui dit:
Une attaque et une attaque, la nuit et l'obscurité ———- Faites-le vite et craquez-le, pas doux et tajiki
Autrement dit, comme les Turcs ]= Nomade, guerrier ou violent[ Soyez prompt à attaquer. Pas comme les Iraniens ]= Colons et urbains[ digne et doux.

S'il était iranien ou s'il appartenait à l'Iran, pourquoi n'a-t-il pas vécu en Iran ?

Premièrement, l’Iran ne se limite pas à l’Iran politique d’aujourd’hui.. Les frontières actuelles n'existaient pas à l'époque de Rumi. Si nous disons que Rumi est iranien, cela ne signifie pas qu'il est né dans l'Iran d'aujourd'hui et qu'il avait un acte de naissance et un passeport iraniens.. Cette affirmation de l'auteur est soit due à une ignorance de l'histoire et de la culture de ce coin du monde, soit à une étroitesse d'esprit et à un objectif précis.. Lorsque nous disons que ceux qui sont morts au cours des siècles précédents étaient des Iraniens, nous ne parlons pas seulement de l’Iran d’aujourd’hui avec ses frontières politiques, mais également du grand Iran qui s’étend de Fararod à Diyar Bakr. (À l’est de la Turquie d’aujourd’hui) et aujourd'hui, il comprend des pays nouvellement indépendants tels que le Tadjikistan, l'Ouzbékistan, le Turkménistan, la République d'Azerbaïdjan et l'Afghanistan, un pays plus ancien..

Deuxièmement, l’une des raisons de la migration de Rumi et de nombreux autres Iraniens de l’est de l’Iran vers l’ouest était l’attaque des Turcs et des Mongols.. خاطرات مولانا و دیگر شاعران ایرانی از ترکان و مغولان به صورت حمله و کشتار و ویرانی بوده است. اصطلاح ترک‌تازی هنوز در زبان پارسی رایج است. مولانا در غزلی می‌گوید:
شیخ هندو به خانقاه آمد ———- نی تو ترکی؟‌ درافکن از بامش!
که گذشته از استعاره‌ای که برای شب و روز (هندو و ترک) Il y a également une référence aux souvenirs de Rumi sur les Turcs et les Mongols traitant avec les cheikhs des monastères et les mystiques iraniens du Khorasan. – Le lieu de naissance de Maulana – qui ont résisté à leur agression et à leurs pillages. Dans ce verset, il parle de jeter le cheikh du monastère du toit. Un autre exemple de tels meurtres est le traitement réservé au Cheikh Najmuddin Kobri par les Mongols. – La lignée de la secte soufie Kubrayeh – Il a défendu sa ville et son pays à mains nues et avec des pierres aux côtés des disciples et d'autres personnes, et lorsque les Mongols l'ont attrapé, ils l'ont noyé dans l'eau..

Quelques autres exemples du comportement des Turcs dans les poèmes de Rumi:

Ces gazelles sont arrivées en Turquie en sang ——- Ils ont crié après Dehi par pitié
Deux des nobles en trouvèrent dix ——– Ils se sont précipités pour le détruire

Si ta tristesse est colère et farine turque ———— Je suis comme un lapin lié à l'amour et à la patience

Turki ce matin-là et dit —————- با هندوی شب به خشمسن سن
ترکی‌ات به از خراج بلغار —————- هرسن سنتو هزار رهزن

آب حیات تو گر از این بنده تیره شد ———– N'arrête pas de me tuer, espèce de Turc fou
Et on sait qu'il était Turc et qu'il éprouvait un sentiment de paix, d'appartenance ethnique et de langue commune avec les Turcs de Turquie..
Un pays appelé Turquie a été créé depuis 1923 après JC/1302 après JC.. À l'époque de Maulana, l'Asie de Kehtar ou Anatolie était connue sous le nom de Rome car elle appartenait à l'Empire romain d'Orient ou Byzance.. À l'époque de Maulana, les habitants de cette région, outre les Iraniens vivant à Diyar Bakr, étaient des natifs d'origine grecque. (Romi) Et il y avait aussi des immigrés et des troupes turques. Diyar Bakr faisait partie de l'Iran jusqu'à l'époque du Shah Ismail Safavi, soit environ 300 ans après la mort de Maulana.. Ci-dessus, j'ai apporté le verset selon lequel Rumi dit clairement qu'il n'est pas turc:
Tu es turc et je ne suis pas turc ——— Je sais que l'eau est en turc “Dormir”

Une personne dont la langue maternelle est le turc ne dit pas un tel verset. Ou que Rumi a menti et qu'il était turc. Rumi, Shams Tabrizi et la plupart des étudiants de Rumi comme Salahuddin Yaqub Zarkoub, Hossamuddin Chalabi et d'autres parlaient la langue persane.. Maulana a exprimé son attachement à l'atmosphère intellectuelle et culturelle de l'Iran et du Khorasani dans ce verset.:
Attar était l'âme et Sanai était les deux yeux de l'âme ——— Nous sommes venus après Senai et Attar.

C’est ainsi que Hazrat Rumi prouve qu’il est turc, et nous devrions lui demander la réponse à la question de savoir d’où vient Rumi Rumi..

J'ai dit : « D'où viens-tu ? » Il a été bouleversé et a dit : « Ô John. » ———————- Moitié du Turkestan, moitié de Zafarghana
۱) le bon mot “Se moquer” n'est pas “capturer”. Cela signifie rire et dire quelque chose de ridicule.
۲) Ce verset est constitué des paroles de Rand Masti que Rumi a vues, et non des propres paroles de Rumi.. Le premier et le dernier couplet sont comme ça:
J'ai quitté la maison et je me suis saoulé ———– Selon tous les avis, cela implique cent golshan et kashanah
Car un navire sans ancre est brisé et aspiré ————- Son regret est mort, cent sages et sages
J'ai dit: d'où venez-vous Il a ricané et a dit, oh mon Dieu —— Moitié du Turkestan et moitié du Ferghana
Moitié d'eau et de fleurs, moitié d'âme et de cœur ——— La moitié est au bord de la mer, tout le reste est dans le grain
J'ai dit de devenir ami avec moi car je suis à toi ——— Il a dit que je devrais me reconnaître comme un étranger

Peu importe d'où je viens. Avec l'interprétation de M. Nasfi Labad “Je suis à moitié au bord de la mer” Cela signifie que Rumi était originaire d'une ville côtière du Turkestan.! Rumi dit dans Masnavi:
Ô frère, tu es tous des pensées ————- Le reste est constitué d'os et de racines
Tes pensées étaient comme une fleur, une fleur ———– Tu es une épine, tu es une fleur
Et encore dans le verset suivant, il souligne qu'il est Turc, et comme les Turcs mangent de la viande à moitié crue, il dit que je suis Turc et dans le soufisme, je suis à moitié crue.

je suis à moitié cru —————— Écoutez tout de Hakim Ghaznavi

Le verset ci-dessus déclare spécifiquement que Rumi admet et est fier d'être Turc..
Une fissure n'a rien à voir avec le fait d'être une fissure. En même temps, il n’y a aucun signe d’admettre ou d’être fier d’être Turc dans ce verset.. Il dit que je suis à moitié cru. Ce n'est pas quelque chose dont on peut être fier. Si quelqu'un dit que j'ai mangé de la pizza hier soir, admet-il et est-il fier d'être italien ? Ou Hakim Sana'i, qui n'a pas quitté la Turquie, est-il un Persan ? Bien sûr, dans la suite de ses écrits, on voit que c'est comme si tous étaient des Turcs, sauf preuve du contraire..

De tels arguments, il ressort que M. Nasfi a soit du mal à comprendre les poèmes de Rumi, soit qu'il les interprète comme du rai..
Écrire ou composer de la poésie en tadjik ne signifie pas qu'il faut être un écrivain ou un poète de langue persane.. حکیم انوری ابیوردی، خاقانی شیروانی، نظامی گنجوی، الخارزمی، شمس تبریزی یا مرشد عالی مولانا، حضرت ابوالمعانی بیدل، ابوریحان بیرونی، شیخ محمود شبستری، ابوعلی سینا بخارایی، زیب‌النسا مخفی، میرزا اسدالله غالب، حضرت امیر خسرو بلخی ثم دهلوی فرخی سیستانی و صدهای دیگر ترکی زبانان بودند که بزبان تاجکی آب حیات بشمار رفته و ستون فقرات ادبیات تاجکی را تشکیل داده‌اند و تعداد زیاد اینها بشمول صایب تبریزی به هر دو زبان ترکی و تاجکی شعر سروده‌اند و باید بدانید اشعار آبدار و ملکوتی صایب تبریزی هم به ترکی و هم بفارسی مقام ارجمند و عالی دارد.
Ce paragraphe est plein de mensonges et d'affirmations extravagantes, sans fondement et pan-turques..
Nous n'avons pas de langue appelée tadjik. La littérature tadjike est appelée la littérature du Tadjikistan moderne, et aucun de ces grands hommes n’est certainement né à l’intérieur des frontières du Tadjikistan au cours des 100 dernières années.. Il semble que M. Nesafi soit réticent à prononcer le nom du persan ou la langue et les manières persanes et ils utilisent partout le tadjik ou la langue tadjike..

A l’exception de Saeb Tabrizi, aucun de ces grands hommes de la science et de la littérature persane (Certains d’entre eux n’étaient pas iraniens comme Bidel) Ils n'ont pas de poésie turque. Saeb est probablement né à Ispahan, mais il est devenu connu sous le nom de Tabrizi parce que son grand-père était originaire de Tabriz.. De plus, être Tabrizi à cette époque ne signifiait pas quitter. Tout comme Shams Tabrizi n'est pas turc.

Amir Khosro et Bidel Dehlavi étaient tous deux indiens, et non iraniens ou turcs.. Farrokhi Sistani n'était pas non plus turc. Asadullah Ghalib était un poète de Lahore qui écrivait de la poésie en ourdou.

S’il parle d’Al-Khwarazmi, Abu Musa Mohammad Khwarazmi, un célèbre mathématicien iranien, il n’a jamais rien écrit en persan, encore moins en turc.. Abu Rihan Biruni n'était pas non plus un poète.

Il semble qu'ici l'auteur ait répertorié tous les noms qu'il a entendus comme étant turcs.. C'est plus une blague que sérieux. Ce n’est pas le moment de montrer qu’aucun de ces grands hommes n’était turc.. Par conséquent, je suis satisfait des trois premiers éléments de sa liste.

Hakim Anuri Abivardi – L'un des plus grands locuteurs du persan – درباره‌ی حمله و ویرانی‌های ترکان غُز (نیای ازبکان که آقای نسفی ادعا می‌کند مولانا از میان آنان بوده است) در خراسان قصیده‌ای سوزناکی دارد با این مطلع:
به سمرقند اگر بگذري اي باد سحر ———– Une lettre des habitants du Khorasan à Bar Khaqan Bar
Et il y dit ce qui suit à propos de l'oppression de Ghazan:
Savez-vous que Ghozan est impoli et grossier ? ———– Il n’y a pas une seule place du Khorasan qui ne soit pas agitée
N'ayez pas l'air heureux sauf à la porte de la mort, les gens ———– Tu ne trouveras de vierge que dans le ventre de ta mère
Mosquée Jame de chaque ville de leurs étoiles ———– C'est devenu une base sans toit ni porte
Ne faites pas de sermons dans toutes les régions au nom de Ghaz d'Ank ———– Au Khorasan, il n’y a ni prédicateur ni chaire
Il a tué subitement son cher enfant ———– Liez-vous, ne vous éloignez pas de votre mère à cause de la peur
Il l'a acheté pour 100 ghaz d'or et l'a revendu ———– Il a le genre qu'il dit avoir acheté avec de l'or

Le dernier verset signifie que les Iraniens, qui pouvaient cent fois acheter et vendre les Turcs de Gaza, sont désormais traités comme si les Iraniens étaient leurs esclaves..

Dans cette ode, qui compte environ 30 versets, le nom de l'Iran est répété au moins 10 fois et déplore la mauvaise situation des Iraniens..
Tu sais qu'il y avait quelque chose en lui ———– Dans tout l'Iran aujourd'hui, il n'y a aucune trace du travail
Aie pitié de ceux qui cherchent ———– Parce que tu ne manges pas de sucre sucré
Aie pitié de ceux qui ne ressentent pas ———- Après ça tu étais de leur atlas
Ayez pitié de ces gens qui ont été déshonorés ———- Après cela, ils se cachèrent à Samar …
L’Iran devrait également bénéficier de votre justice ———– Même s'il était dévasté, il était hors de son monde
Hakim Nizami Ganjavi dit cela dans l'introduction de "Laili et Majnoon" après avoir mentionné ses parents et son oncle.:

Ma relation est devenue comme celle de mon ancêtre ————- "Youssef fils de Zaki Moyed"
Si ma mère est "tête kurde" ———– مادرصفتانه پیش من مرد
گر «خواجه عمر» که خال من بود ———— خالی شدنش وبال من بود
…………..
داني كه من آن سخن شناسم ——- كابيات نو از كهن شناسم
تركی صفت وفای ما نيست ——— تركانه سخن سزای ما نيست
آن كز نسب بلند زايد ——– او را سخن بلند بايد

وی درباره‌ی احساس خود و وابستگی‌اش به ایران در دیباچه ی کتاب «هفت پیکر» چنین می‌سراید:
همه عالم تن است و ايران دل ——– نيست گوينده زين قياس خجل
چون كه ايران دل زمين باشد ——– دل ز تن به بود، يقين باشد

و یا خاقانی شروانی، که از بزرگ‌ترین قصیده‌سرایان زبان پارسی است، درباره‌ی رفتار ترکان غز با یکی از علمای دین چنین می‌گوید:
Dans le deuil de l'Imam Muhammad Yahya et de son étouffement par Ghazan
Votre khaqani est le lieu où l'on verse le sucre et le sucre ——— S'ils vous ont versé de l'eau empoisonnée dans la bouche
La bouche de Mohi al-Din Ko Din était grande ouverte ———- كافران غز دهانش را به خاك آكنده‌اند
Le sultan Mahmud Kabir, les Timurides de haut rang du Turkestan, d'Herat et de l'Inde, les Seldjoukides, les Turcs ottomans, etc., étaient tous turcophones et, grâce à leurs bénédictions, la langue persane a prospéré..
Il va sans dire que les Timurides ont joué un rôle dans le développement de la littérature et de l'art de la peinture.. اما نباید از خاطر برد که بنیان‌گذار این سلسله، همان تیمور لنگ، چه بلایی بر سر این مردم و شهرهای آبادی چون نیشابور و اصفهان آورد که هنوز نیز خاطره‌اش در میان ایرانیان با وحشت همراه است و نیز مناره‌هایی از سر مردمان و چشمانی که از حدقه درآورده شده‌اند. شاید دشنامچشم درآمدهدر زبان پارسی یادگاری از کارهای این عالی‌مقام باشد.

دیگر آن که شاهنامه‌ی فردوسی در زمان سامانیان آغاز شد نه به دربار یک ترک معظم. Bien sûr, M. Nesfi et d’autres Samaniyans panturcs également “تورک” Sait. Ferdowsi a écrit Shahnameh en 400 après JC. fini:
Émigré cinq quatre-vingts fois ———- Au nom de Jahandavar Kordgar
و می‌دانیم که سرودن شاهنامه حدود ۳۰ سال طول کشیده است:
بسی رنج بردم در این سال سی ———- عجم زنده کردم بدین پارسی
بنابراین اگر ۳۰ را از ۴۰۰ کم کنیم می‌شود ۳۷۰ قمری. محمود غزنوی در سال ۳۶۰ ق./۹۷۱ م. زاده شد و در سال ۳۸۷ ق./۹۹۷ م. به حکومت رسید. یعنی وقتی فردوسی کار شاهنامه را شروع کرد سلطان محمود معظم طفل ۱۰ ساله‌ای بیش نبود و وقتی محمود پس از شکست دادن برادر بزرگ‌ترش به قدرت رسید ۱۸ سال از شروع کار شاهنامه گذشته بود. با این حساب تعیین مستمری برای فردوسی از سوی محمود غزنوی چندان معقول به نظر نمی‌رسد. اگر این مستمری وجود می‌داشت فردوسی در جاهایی از شاهنامه از تنگدستی و سختی روزگار شکایت نمی‌کرد. آوردن کارها و رفتارهای سلطان محمود با اهل ری و نابود کردن کتابخانه‌ی آن خارج از حوصله‌ی این نوشتار است.
مستشرقین عقیده دارند که، هرگاه تیموریان هرات در امور هنر و کتاب دوستی مساعی خود را صرف نمی‌کردند، این‌همه آثار شاید در برابر آماج نابودی قرار می‌گرفتند.
یکی از دلیل‌های نابودی بسیاری از آثار فرهنگی و ادبی ایرانیان به دست صحرانشینانی مانند چنگیز و تیمور و دیگر مغولان و تاتاران بود. وگرنه پیش از آمدن آنان آثار علمی و ادبی در سراسر ایران منتشر می‌شده و طالبان علم و دانش به آنها دسترس داشتند. شاهنامه در سراسر سرزمین‌های اسلامی به پارسی و عربی خوانده می‌شد. در زمان سعدی، که هنوزفتنه ی مغولجهانگیر نشده بود، شعرهای وی از کاشغر در چین تا شام و فلسطین خوانده می‌شد. همین طور آثار دیگرانی مانند نظامی گنجوی و
با آمدن اسلام در ترکستان، زبان عربی زبان مذهبی و ادبی قبول گردید چنانچه علمای بزرگ ترکستان چون امام خواجه اسمعیل بخارایی، امام ترمزی، امام ابومنصور ماتریدی، ابوعلی سینای بخارایی، ابوریحان البیرونی، عمر نسفی، قفال چاچی و صدهای دیگر تألیفات خود را بزبان عربی نوشتند، اگر قرار باشد که دانشمندان یک مملکت به یکی از زبان‌ها تألیفات می‌نماید پس آنها به آن زبان و قوم متعلق باشند، علمای بزرگ فوق‌الذکر ترکستان به زبان عربی تألیفات نموده‌اند پس ما آنها را به قرار فورمول شما یعنی آنها عرب شمرده شوند؟؟

Dans ce paragraphe, comme dans le paragraphe précédent, M. Nasfi a présenté tous ceux qu'il connaissait ou dont il avait entendu parler comme des érudits du Turkestan, quelle que soit la manière dont ils se présentaient eux-mêmes dans leurs travaux.. (در ضمن «ترمذی» است نه «ترمزی». شاید اشتباه تایپی ایشان باشد).

اسلام به ترکستان نیامد. ترکان به سرزمین‌های ایرانیان درآمده و مسلمان شده و آنجا را ترک‌نشین کردند.

ابوریحان طبق اعتراف‌های خودش در کتاب‌هایش ایرانی بود. برای نمونه این جمله در کتاب «آثار الباقیه عن القرون الخالیه» (آثار به جا مانده از دوران‌های گذشته): “و أما أهل خوارزم، و إن کانوا غصنا ً من دوحة الفُرس” C'est méchant “و مردم خوارزم٬ آنها شاخه‌ای از درخت استوار پارسيان (ايرانيان) هستند”. و شهرتش نیز بیرونی است نه البیرونی.

ملاک ما برای ایرانی دانستن این بزرگان زبان نوشته‌های آنان نیست. اتفاقا این «فرمول» ساده‌ی پان‌ترک‌گرایان و پان‌عرب‌گرایان است. دسته‌ی نخست می‌گویند اگر امروز شهری در کشور ترک‌زبانی قرار دارد تمام کسانی که در طول تاریخ بشر در آن شهر و سرزمین زاده شده، زندگی کرده و مرده‌اند ترک و ترک زبان بوده‌اند. گروه دوم نیز معیارشان نام شخص یا زبانی است که آن شخص بدان کتابی نوشته باشد. اتفاقا اعراب و پان‌عرب‌گرایان نیز ادعای عرب بودن این بزرگان ایرانی را دارند. پان‌ترک‌گرایان و پان‌عرب‌گرایان و کشورهای تازه استقلال یافته که مشکل بحران هویت دارند به قول مولانا همچون مردی غرقه اند:
مرد غرقه دست و پایی می‌زند ———– دست هر دم در گیایی می‌زند
از این رو ابوریحان بیرونی می‌شود دانشمند عرب یا ترک ازبک، ابونصر فارابی می‌شود فیلسوف عرب یا ترک قزاق، نظامی گنجوی می‌شود شاعر ترک جمهوری آذربایجان و بالاخره مولانا جلال‌الدین بلخی می‌شود شاعر ترک و همین طور دیگر بزرگان و مشاهیر فرهنگ و ادبی ایرانی مصادره می‌شوند.

ملاک ما برای ایرانی دانستن این بزرگان، نخست حرفی است که خودشان در نوشته‌ها و رفتارشان گفته‌اند. دیگر آن که هم‌عصران و دوستان و شاگردان و نزدیکان‌شان چه گفته‌اند. و مهم‌تر از همه فضای فکری و فرهنگی‌ای است که آنان در آن زندگی کرده و نفس کشیده‌اند. نه آن که هفت سد سال بعد کسانی که توان درک نوشته‌های آنان را به زبان اصلی ندارند تعیین کنند که چون من امروز در این شهر زندگی می‌کنم و ترک هستم و به ترکی سخن می‌گویم صرف نظر از آن که در طی ۷۰۰ سال گذشته چه اتفاق‌هایی افتاده است و چه بر سر ساکنان این سرزمین آمده پس این دانشور یا نامور هم که ۷۰۰ سال پیش در این شهر زندگی می‌کرده و تمام کسانی که اینجا بوده‌اند باید ترک باشد.

گر بگویم شرح این بی‌حد شود ————– مثنوی هفتاد من کاغذ شود

سیاوش

آذر ۱۳۸۶ خورشیدی / دسامبر ۲۰۰۷ ترسایی

14 پاسخ به Rumi est turc et n'a quitté l'Iran que depuis quelques jours!

  • رامین says:

    آذریها یا همان ترک های آذری در ایران چه در فرهنگ و تمدن وادب و چه در علم و چه در شهرنشینی اول بوده اند. اگه کمی سواد معماری داشته باشی می فهمی که معماری ایران بعد از اسلام معماری ترک هاست هر 3 شیوه معماری آذری واصفهانی و پارسی از آذربایجان نشات گرفته اند که در دوره های صفویه و افشاریه و سلجوقی و غیره در شهرهایی مثل اصفهان و مشهد و غیره به اوج رسیده اند. از لحاظ فرهنگ و هنر از 800 سال پیش تا حالا بیش از 400 شاعر و عارف در مقبرت الشعرای تبریز در خاک اند و اگه کمی سواد داشته باشی می فهمی که شاعران آذربایجان در شعر مناظره فارسی بی رقیب اند(نظامی و اعتصامی و …) از لحاظ شهر نشینی هم اگه اهل مطالعه باشی می فهمی که مردم تبریز در روشنفکری(مهندس بازرگان ودکتر تقی زاده ودکتر تقی ارانی و…) و پیشرفت در ایران اول بوده اند و تبریز شهر اولین های ایران است. اولین شهرداری و اولین اداره برق و اولین اداره تلفن و اولین اداره آتش نشانی و اولین تئاترها و اولین مدارس نوین ودر تبریز بوده است. کافی کمی با چشم باز بنگری.

    • admin says:

      به رامین

      آذریها مانند تمام اقوام ایرانی در تمدن و فرهنگ ایران نقش داشتند اما این نقش داشتن بر خلاف ادعای تو به این معنا نبوده که در فرهنگ و علم و شهر نشینی اول بودند! آذربایجان در مقاطعی از زمان نقش برجسته تری در تاریخ سرزمینمان ایفا کرده و در مقاطعی هم دقیقا خلاف این بوده چنانکه بقیه ی بخشهای ایران هم همین ویژگی را داشتند

      در مورد معماری ایرانی در دوره ی اسلامی چه ابنیه ای که در دوره ی سلجوقیان ساخته شد و چه دوره ی ایلخانان ,تیموری و صفویه ریشه در معماری ایرانی در دوره های ساسانی و اشکانی دارد و البته این طبقه بندی جدیدی که می کنی به عنوان شیوه ی معماری آذری و اصفهانی و پارسی مهملات است و مبنایی ندارد. ویژگی معماری هر کدام از دوره های تاریخی ایران پس از اسلام که عمدتا همان چهار دوره است که نام بردم به بخش خاصی از کشور محدود نمی شود

      در مورد مقبره الشعرای تبریز هم به جز یک یا دو مورد همگی پارسی زبان هستند. پیرامون شهرنشینی و تبریز شهر اولینها ! اراجیف امثال صمد سرداری نیا با دکترای افتخاری از دانشگاه باکی یا دیگر کارشناسان ریز و درشتتان برای کسی مرجع نیست و جدی گرفته نمی شود. این مهملات و طمع تمدن خواری برای هیچکس آبرو نساخته! تبریز نقش مهمی در دوران مشروطه ایفا کرد و جانبازیهایی هم کرد همانطور که رشت و تهران نقش بزرگی داشتند اما هیچگاه تافته جدا بافته نبود

  • saman says:

    vaghan hal kardam ba nazare ramin,.affarin be ramin

  • Turc iranien says:

    پان ترک پان فارس پان لر پان…..وای بر شما به اصطلاح محافظین میراث مولانا که نام او را بهانه ای برای جدال پایان ناپذیر خود ساخته اید بله اشتباه نکرده اید سخنم با هر دو گروه است % گروه اول مدافعان زبان ترک که جفت پا در یک کفش و به حق مولانا را ترک میذانند گروه دوم مدافعان زبان پارس که سخنم با نماینده آنان یعنی نویسنده مطلب می باشد که او هم مدافع به حق مولانای پارسی است ولی به حق بودن این دو گروه با هم تفتاوت عمیقی دارد . در مطلب بالا نویسنده گویا با جمع آوری اسناد و مدارک قابل تحسین و به حق ایرانی بودن مولانا را تثبیت و روی تمام مدعیان ترک را کم کرده است اما دریغ از نکته ای که او ا به اشتباهی فاهش وادار نموده و حق را به گروه بعدی ( Turque) اعاده کرده . دوست عزیز فارس زبان و هم وطن من از مطلبی که نوشته ای گویاست فردی با درایت با هوش و ذکاوتی بالا می باشی و مطمعنا احساس وطن پروری تو باعث شده که متن سوال را ( مولانا ایرانی یا ترک؟ ) خوب درک نکنی و سریعا به فکر جواب باشی دوست عزیز در سوال بالا ترک بودن مولانا دلیل بر ایرانی تبودن وی نیست ما ( تو و من ) با چه حقی ایرانی بودن را منوت به فارسی سخن گفتن می پنداریم فرض بر مثال احتمال نود و نه درصد که مولانا فارسی زبان بوده و تنها یک درصد ترک زبان با این همه اگر ما او را ترک پنداریم و موجبات دل شادی هموطنان ترک خود و دیگر کشور های ترک زبان شویم آیا از ایرانی بودن او چیزی کاسته می شود چون انها فقط ترک بودن او را ادعا کرده اند نه ترکیه ای بودن او را که اصلا در زمان تولد و مرگ وی چنین کشوری وجود خارجی نداشت و همه به این مهم آگاه هستند و نیازی به این همه سند و مدرک که موجب آزرده خاطردگی ترک زبانان ایرانی گردد نیست سخن انان ( پان ترکان ) از آنجا به حق است که ریشه این کلمه را خود ما فارس زبانان با این نگرش پوچ خود ( ایرانییان پارسی گو ) در خاک کرده و هنوز که هنوز مشغول آبیاری آن هستیم و نیز طلب کار که بلی شما ترکان طفرقه افکنید کورش بزرگ 2500 سال پیش همه ما را با بیش از 90 زبان و لهجه یک جا جمع و همه را ایرانی خوانده دوست عزیز با درایتی که داری نیازی به هیچ وکیلی نداری به همین علت من فقط از طرف خودم از این کاستی به دیگر اقوام ایرانی عذر خواهی میکنم %

  • mohsen says:

    ramin karet doroste

  • سعيد says:

    من سوالاتى در ذهنم است كه مىخواهم جواب آنها را بدانم: چرا مايى كه در گذشته سالها بر شرق و غرب فرمان مىرانديم و بزرگترين شاهان در برابر ما شكست خورده يا كشته مىشدند حال ما را هم جوار لرها مىدانند و براى ما جك مىسازند؟
    چرا زبان ما در مدرسه تدريس نمىشود؟
    چرا زبان ما را به عنوان لهجه در فيلم ها به مردم مىشناسانند؟
    چرا ما از ترك ناميدن خودخجالت مىكشيم و در نظر داريم لهجه ى خود را پنهان كنيم؟
    چرا نام هاى تركى مكان هاى تبريز را عوض مىكنند و به جاى آن نام فارسى مىگذارند؟

  • ادب دوست says:

    هم میهنان گرامی
    درود بر همگان
    من تا اندازه ای با “Turc iranien” موافقم تنها در اینکه ما باید تنها به ایرانی بودن خود بنازیم و البته زبان پارسی که از آن همه ایرانیان است و به اندیشه ایرانی نگرش ژرفتری داشته باشیم برای نمونه “Kasravi” هر چند ترکزبان بود ولی مدافع سرسخت زبان پارسی بود و یا بسیاری همچون او، در حالیکه برای نمونه زکریای رازی همه کارهایش را به عربی نوشت و یا خواجه نظام الملک که پارسی زبان بود مدافع سرسخت ترکان و عربها بود( سیاست نامه اش را بخوانید) و گورکانیان هند هر چند که ترک زبان بودند پارسی را زبان رسمی سرزمین هند کرده بودند.. راستش در زندگی هر روز بیشتر به این نکته پی میبرم که ایرانی بودن چیزی فراتر از زبان مادری است وهمانند آرمانی است که مرد بایذ شایستگی آنرا داشته باشد من هم مولانا را از روی اندیشه اش ایرانی میدانم و بس و اینکه بگویم او فارس بوده و یا ترک و یا کرد و تاجیک و ازبک ….برایش میتوانمثنوی صد من کاغذنوشت چنین مینماید که شماری از دوستانتنهافارس بودنرا با ایرانی بودن به خطا میگیرند
    با سپاس

  • milad says:

    با سلام خدمت تمام ایرانیان چه فارسی زبان چه ترک زبان چه عربی و کردی و لری و ….
    من خودم مادرم تهرانی و پدرم ترک ارومیه است پس بیطرفانه میگم که براساس مستندات تاریخی زبان مردم آذربایجان و ترکیه امروزی از زمان فرمانروایی سلجوقیان بر این نواحی از فارسی به ترکی عوض شده و قبل از سلجوقیان یعنی نزدیم 900 سال پیش این مردمان که ایرانی بودند و همیشه جدا از اینکه چه زبانی دارند ایرانی به حساب می آیندزبانشان تغییر کرده.مردم آذربایجان ایران در حقیقت از ریشه های مادها و آریاییان اصیل به شمار می روند و فقط زبانشون ترکی شده و از ترکان اصل که صحرانشینان سمت ماوراالنهر و چین و مغولستان به حساب می روند نیستند پس بهتره بگن ما آذری هستیم نه ترک! البته از نژاد ترکها به هر حال الان در آذربایجان ایران وجود داره که در اصل 800 ساله به اینجا امده اند و بومی اصیل این مناطق نیستند.حتی قاجارها معروفه که از نژاد مغولها بوده اند.خود لفظ آذربایجان دارای ریشه پارسی آتروپانکان هست که قدمتی به اندازه هخامنشیان داره. من واقعا منظوری ندارم ولی این حقیقته.در کل تمام مردم این سرزمین ایرانی اند جدا از اینکه چه زبانی دارند و زبان همه اونها هم زیبا و دلنشینه.بیایید به جای ترک و فارس کردن بگیم ما همگی ایرانی هستیم.

  • آیدین دنیزلی says:

    مولانا اگه می دونست یه روزی پان ایرانیست ها اینطور ادعاش را می منند هرگز از خاک ایران رد نمی شد و از یه راه دیگه می رفت یا اصلن تو زادگاهش می موند.
    کم به مشاهیر دیگر کشورها دست درازی بکنید شرم و حیا هم چیزه خوبیه.
    همه خوب می دونند که مولانا هیچ ربطی به ایران نداره بنده خدا فقط چند روزی از خاک ایران رد شده است.

  • assad agha says:

    انسانهای عزیز:

    آیا تابحال فکر کرده اید که ترکها که امروزه بعنوان اقلیتی در آلمان زندگی میکنند در ظرف دو نسل زبان و فرهنگ قبلی خود را از دست میدهند و دیر یا زود آلمانی میشوند همانطور که مهاجران لهستانی و یونانی و ایتالیائی امریکائی شده اند. آنها هیچگونه مسئله ای ندارند با از دست دادن زبانشان و خطشان وفرهنگشان. این بلا دیر یا زود سر تمام ایرانی های مهاجر هم خواهد آمد. فرهنگ امریکا فرهنگی است مخلوط که مردم فرهیخته به عناصر مختلف آن افتخار میکنند.

    آیا فکر کرده اید که مردم آلزاس و لورن که تحت حکومت فرانسوی زبان زبان آلمانی خود را از دست دادند اینقدر جنجال نمیکنند.

    آیا فکر کرده اید که مصریها و تونسی ها و غیره که تحت حکومت اعراب زبانهای اصلی خود را از دست دادند خود را جمهوری عربی مصر میخوانند که مصر واژه ایست باستانی تر و از زمان فراعنه بر میآید که در کتیبه های هخامنشیان هم دیده میشود.

    آیا میدانید که کلت ها یا سلتیک های اروپائی تحت حکومت آلمانی ها و آنگلو ساکسونا و اسلاو ها در بسیاری از نقاط اروپا زبانشان را از دست دادند ولی هیچ عقل سالمی منکر وجود آنها از لحاظ ژنتیک در داخل ملل اروپا از ترکیه تا ایرلند و از اسپانیا تا شرق اروپا نمی شود.

    آیا فکر کرده اید که علائم ژنتیک سکاها یا اسکیتها در مرز مغولستان و چین و روسیه با مو های بور چند سال پیش کشف شد.

    آیا میدانید که نژاد بسیاری از پادشاهان اروپا از ملتهای دیگر است. مثلا پرنس فیلیپ شوهر ملکه بریتانیا از خانواده پادشاهان آلمانی تبار یونان است ملکه هلند هم پدرش و هم شوهرش هلندی هستند. که ملکه سوئد آلمانی است که بسیاری از ملکه های عثمانی از اشراف آلبانی یا ایتالیائی یا مجاری و امثالهم بودند منجمله همسر سلطان سلیمان قانونی و مادر سلطان بعدی. میدانید که مادران بسیاری از این ترکان مقنعه بسر امروزی را از بلگراد ربوده اند و یا از سوفیه یا بوداپست یا آتن.

    جنگ شما بر سر لحاف ملا نصرالدین است. ما داریم در زمان دهکده جهانی زندگی میکنیم.

    زبان آذری ها بهر حال در حال حاضر ترکی است و باید به آنها حق آموزش به این زبان را داد و اصولا آزادی های دیگر را هم همینطور.

    حالا ملا نصرالدین ترک بود یا فارس.

    بخندید بریش خودتان.

    • admin says:

      آیا شما فکر کردی که ممکن است خودت چیزی را ندانی که دیگران بدانند و آنوقت بخواهند به ریش تو بخندند یا شاید تصور کردی این کسانی که مقالات این سایت را نوشتند مترصد فرمایشات امثال تو بودند که در یک کامنت همه ی این حقایق را برایشان روشن کنی ؟
      جنگ ما بر سر لحاف ملا نصر الدین نیست جنگ ما بر سر تمامیت ارضی ,حفظ موجودیت ایران و جلوگیری از جنگ داخلی در ایران است که بسیار کشورها به دنبال آن هستند که اگر مسئله ی آذربایجان یا خوزستان یا کردستان صرفا مسئله داخلی کشور ما بود راه حلهای به مراتب آسانتری داشت.

  • tabrizli says:

    حتی قاجارها معروفه که از نژاد مغولها بوده اند.خود لفظ آذربایجان دارای ریشه پارسی آتروپانکان هست !!!
    من تبریزلیمزبان من ترکی هست من در منطقه منطقه اذربایجان زندگی میکنم چیزی به نام زبان اذری وجود ندارد زبان ما همان ترکی فقط با لهجه اذری حالا ما اگر مغول باشیم یا….. خلاصه ترکیم وافتخار میکنیم به ترک بودنمون حالا فقط توهین کنین.ما هم شما رو عرب میدانیم که زبانتان کمی با عربها فرق میکند نوشتارتان یکیست

  • حضرت مولانا جلال الدین محمد بلخی شاعر برزگ بلخی از بلخ افغانستان فعلی میباشد. مولانا بلخی از بلخی افغانستان است نه از ایران و ترکیا و نسبش افغانی و بلخی است.
    پادشاه عشق در ام البلاد
    سکه بر نام جلال الدین نهاد
    عشق باشد آفتاب معنوی
    تافته از قلب پاک مولوی
    شادباش ای بلخ و ای فرزند بلخ
    ای مِهین فرزند بی¬مانند بلخ
    بلخ بامی، زادگاه مولوی است
    مشرق صد آفتاب معنوی است
    نی خرابه، این خرابات دل است
    مظهر اسرار و آیات دل است
    خانه¬ی اجداد و امجاد وی است
    خانقاه فیض و ارشاد وی است
    بود این جا مبدأ انجام او

    • admin says:

      گویا پان عربیستها، پان ترکیستها و پان کردیستها کم بودند شکر خدا پان افغانیستها هم اخیرا به گرفتاریهای ما اضافه شدند

      کشوری به نام افغانستان در زمان مولوی هنوز موجودیت نداشته که مولوی از آن دیار باشد بلخ همواره از دوران هخامنشی بخشی از سرزمین ایران بوده و نخستین اشاره به این نام هم در کتیبه ی داریوش است

      iranicaonline.org/articles/bactria